Η αγία μάρτυς Αριάδνη
18η Σεπτεμβρίου
Ανήκε στο υπηρετικό προσωπικό ενός άρχοντα. Ήταν δούλη, αλλά ανώτερη και λαμπρότερη από μύριες κυρίες, δούλες των κοσμικών ματαιοτήτων και των γήινων μολυσμών. Έζησε το 2ο αιώνα μ.Χ., στα χρόνια των βασιλέων Αδριανού και Αντωνίνου, και ασπάστηκε τη χριστιανική θρησκεία στην πόλη των Προμισέων στη Φρυγία. Όταν το πληροφορήθηκε ο άρχοντας Τερτύλος, ένας από τους ισχυρότερους αξιωματούχους της πόλης, την πίεσε να αρνηθεί την πίστη της. Εκείνη, όμως, επέμεινε στη χριστιανική ομολογία.
Στάθηκε αδύνατον να την πείσουν να θυσιάσει στα είδωλα την ημέρα που θα εορτάζονταν τα γενέθλια του γιου του κυρίου της. Αφού την έδειραν, την υπέβαλαν για λίγο στο βασανιστήριο των σιδερένιων νυχιών. Για να ξεφύγει από τις παραπάνω πιέσεις, εγκατέλειψε το σπίτι του αφέντη της. Κυνηγημένη, έπεσε σε γκρεμό όπου και βρήκε τον θάνατο. Σύμφωνα με άλλες πηγές, όταν την καταδίωξαν, ζήτησε να προφυλαχθεί σε μια μεγάλη πέτρα. Εκεί, ενώ προσευχόταν να γλυτώσει από τους διώκτες της, η πέτρα σκίστηκε στα δύο και δέχτηκε στο εσωτερικό της την Αγία. Οι διώκτες της καταστράφηκαν και χάθηκαν με την εμφάνιση έφιππων αγγέλων, που κρατούσαν δόρατα.
Ἀπολυτίκιον
Τῇ τοῦ Χριστοῦ κυβερνωμένη παλάμῃ, οὐκ ἐδουλώθης τὴν ψυχὴν Ἀριάδνη, ἀλλ’ ἐλευθέρᾳ γνώμῃ ἠνδραγάθησας˙ πᾶσαν γὰρ ἐπίνοιαν τοῦ ἐχθροῦ καθελοῦσα, στέφος χαριτόπλοκον, ἐκ Θεοῦ ἐκομίσω˙ ὃν εκδυσώπει Μάρτυς ἐκτενῶς, ἐλεηθῆναι, τοὺς σὲ μακαρίζοντας.