Ήταν από τη Γόλιτσα της Καρδίτσας κι είχε το όνομα Αναστάσιος. Γράμματα δεν έμαθε αλλά από μικρός σύχναζε στην εκκλησία. Η μητέρα του τον πίεζε να παντρευτεί. Έτσι, σε ηλικία 23 ετών εγκατέλειψε το χωριό του και τους δικούς του και ήρθε στο μοναστήρι της Σουρδιάς, κοντά στη Μακρυνίτσα του Βόλου, όπου ενδύθηκε το μοναχικό σχήμα. Έζησε ασκητικά σε διάφορες σκήτες (αγίας Άννας, Γρηγορίου, Διονυσίου και Παντοκράτορα). Τελικά, ύστερα από συμβουλή του γέροντα Γαλακτίωνα, ο οποίος ζούσε ασκητικά στα απρόσιτα Κατουνάκια, εγκαταστάθηκε στην περιοχή των Καυσοκαλυβίων. Ο μαθητής και βιογράφος του Ακακίου, ιερομόναχος Ιωνάς, αναφέρει ότι η άσκηση του Αγίου ήταν αυστηρότατη και σκληρότατη. Επίσης, είχε το προορατικό χάρισμα. Κατά τη διάρκεια του βίου του ευλόγησε κι ενίσχυσε προς το μαρτύριο τρεις οσιομάρτυρες, τον Ρωμανό τον Καρπενησιώτη, τον Νικόδημο και τον Παχώμιο το Ρώσσο. Είχε ειρηνικό τέλος (1730 μ.Χ.).