Ο νεομάρτυρας αυτός γεννήθηκε στα Σφακιά της Κρήτης από γονείς ευσεβείς. Σε μικρή ηλικία αιχμαλωτίσθηκε από τους Τούρκους, εξισλαμίστηκε με τη βία και στη συνέχεια παρέμεινε στην υπηρεσία τους. Βρήκε όμως την ευκαιρία και δραπέτευσε από το σπίτι των κυρίων του και πήγε στη Μύκονο, όπου εξομολογήθηκε και ζούσε με χριστιανοπρέπεια. Εκεί παντρεύτηκε και απέκτησε έξι παιδιά. Επειδή όμως η σύζυγός του πρόδωσε τη συζυγική τιμή, μετακόμισε αυτός με τα έξι παιδιά του σε άλλο σπίτι χωρίς να τη διαπομπεύσει. Αλλά ο αδελφός της άπιστης συζύγου του που υπηρετούσε στον τουρκικό στόλο, κατήγγειλε τον Μανουήλ στον Τούρκο πλοίαρχο ότι ενώ είχε γίνει μουσουλμάνος, επανήλθε στην χριστιανική θρησκεία. Όταν συνελήφθη από τον τούρκο πλοίαρχο, ο Μανουήλ με θάρρος ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό. Μετά από πολλά βασανιστήρια παραδόθηκε στον Τούρκο ναύαρχο, που βρισκόταν στη Χίο. Αυτός τον ανέκρινε και εξέδωσε θανατική απόφαση. Τότε οι υπηρέτες του ναυάρχου πήραν τον Μανουήλ και τον οδήγησαν στον τόπο της εκτέλεσης, που ονομαζόταν Παλαιά Βρύση. Και ενώ ο μάρτυρας έσκυψε το κεφάλι του, ο δήμιος, που είχε ορισθεί να τον εκτελέσει, δείλιασε, πέταξε το σπαθί και απομακρύνθηκε. Τότε άρπαξε το σπαθί κάποιος υπαξιωματικός, ο οποίος αφού δεν μπόρεσε μετά από πολλά κτυπήματα στο λαιμό του μάρτυρα, να τον αποκεφαλίσει, τον έριξε κάτω και τον έσφαξε με τον πιο φρικτό τρόπο σαν πρόβατο. Όλα αυτά έγιναν στη Χίο στις 15 Μαρτίου 1792 μ.Χ., ημέρα Δευτέρα και ώρα 4 μ.μ. Το τίμιο λείψανό του οι Τούρκοι, αφού το έδεσαν με ογκόλιθους, το έριξαν στη θάλασσα. Χειρόγραφο μαρτύριο του Αγίου, βρίσκεται στη βιβλιοθήκη της Μονής Ξενοφώντος του Αγίου Όρους.