Ο άγιος Πρόκλος

Υπήρξε άξιος μαθητής του μεγάλου διδασκάλου της Εκκλησίας μας Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Ο πατριάρχης Αττικός τον χειροτόνησε διάκονο και κατόπιν πρεσβύτερο. Επειδή διακρινόταν για την παιδεία, την αρετή και τη διδακτική του ικανότητα, αγαπήθηκε θερμά από όλους τους θαυμαστές του αξέχαστου διδασκάλου του και υποστηριζόταν από αυτούς για τον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης. Αλλά η αντίδραση του διεφθαρμένου κατεστημένου ναυάγιζε την υποψηφιότητά του. Αργότερα, ο πατριάρχης Σισίνιος χειροτόνησε τον Πρόκλο επίσκοπο Κυζίκου (425 μ.Χ.). Λόγω των ανωμαλιών της επαρχίας, την επισκοπή κατέλαβε κάποιος Δαλμάτιος. Αλλά ο Πρόκλος, χωρίς να στενοχωρηθεί, εξακολούθησε το κήρυγμα του θείου Λόγου στην Κωνσταντινούπολη.

Όταν πέθανε ο πατριάρχης Μαξιμιανός και αυτοκράτορας ήταν ο Θεοδόσιος Β’, ο Πρόκλος αναδείχθηκε πανηγυρικά Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (434 μ.Χ.). Πρώτη του φροντίδα ήταν η ανακομιδή του ιερού λειψάνου του Χρυσοστόμου από τα Κόμανα της Καππαδοκίας στην Κωνσταντινούπολη. Επί της πατριαρχίας του καθιερώθηκε και ο Τρισάγιος Ύμνος στις εκκλησίες. Πέθανε το 447 μ.Χ. έχοντας διακονήσει ως πατριάρχης δώδεκα χρόνια.

Ἀπολυτίκιον τοῦ ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Δεκαπολίτου καὶ τοῦ ἁγίου Πρόκλου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως

Ὁ θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν, ὁ ποιῶν ἀεὶ μεθ’ ἡμῶν, κατὰ τὴν σὴν ἐπιείκιαν, μὴ αποστήσης τὸ ἒλεός σου ἀφ’ ἡμῶν, ἀλλά ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, ἐν εἱρήνη κυβέρνησον τὴν ζωὴν ἡμῶν.