O όσιος Στυλιανός
από την Παφλαγονία
26η Νοεμβρίου
Γεννήθηκε στην Παφλαγονία από πλούσιους γονείς. Διδάχτηκε γρήγορα από αυτούς να είναι λιτός στη δίαιτα και να θεωρεί το χρήμα προορισμένο για την ξεκούραση και την περίθαλψη των φτωχών και των πασχόντων. Είχε ανατραφεί με τέτοιο τρόπο ώστε, όταν οι γονείς του έφυγαν από αυτόν τον κόσμο, μοίρασε όλη την κληρονομιά του και έκανε πραγματικότητα τη μεγαλύτερη επιθυμία του: αποσύρθηκε στην έρημο, όπου κλείστηκε σε ένα σπήλαιο τρεφόμενος από άγγελο Κυρίου. Εκεί γνωρίστηκε με άλλους ασκητές και έζησε μαζί τους με όλη την αδελφική αγάπη και τη χριστιανική συγκατάβαση και επιείκεια. Δεν λύπησε ποτέ κανέναν. Η μεγαλύτερη χαρά του ήταν να συντελεί στην επαναφορά της γαλήνης στις ταραγμένες ψυχές. Ο Όσιος καλλιέργησε σε βάθος κάθε χριστιανική αρετή και ασκήθηκε επίπονα στην εγκράτεια. Η φήμη της θαυμαστής ασκητικής ζωής του έφτασε μέχρι τις πόλεις και πολλοί έτρεχαν προς αυτόν ζητώντας τις πνευματικές οδηγίες του. Ο όσιος Στυλιανός, παρά την ερημική ζωή του, έτρεφε τρυφερότατη συμπάθεια προς τα παιδιά, τα οποία τόσο αγαπούσε και ο Κύριός μας. “Εάν”, έλεγε, “η ταπεινοφροσύνη είναι το θεμέλιο των αρετών, η παιδική ηλικία εκ φύσεως είναι περισσότερο ενάρετη και από τους μεγαλύτερους των φιλοσόφων”. Πολλές φορές οι γονείς έρχονταν προς αυτόν φέρνοντας και τα παιδιά τους. Και τότε η αγαλλίαση του Αγίου ήταν εξαιρετική. Ο Θεός, βραβεύοντας το ιερό αυτό συναίσθημα, τον προίκισε με το χάρισμα να θεραπεύει τα ασθενή παιδιά και τις γυναίκες που δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν. Πέθανε πλήρης ημερών αλλά και αρετών.
Είναι ο προστάτης των παιδιάτρων.
Ἀπολυτίκιον
Στήλη ἔμψυχος τῆς ἐγκρατείας, στῦλος ἄσειστος τῆς Ἐκκλησίας, Στυλιανέ, ἀνεδείχθης, μακάριε. Τὸν γὰρ σὸν πλοῦτον σκορπίσας τοῖς πένησιν, ἐν οὐρανοῖς ἐκομίσω τὸν ἄφθαρτον, καὶ ἐγκρατείᾳ καὶ πόνοις, πανόλβιε, χάριν εἴληφας νηπίων προστάτης γενόμενος καὶ φύλαξ νεογνῶν ἀπροσμάχητος.
Στήλη ἔμψυχος τῆς ἐγκρατείας, στῦλος ἄσειστος τῆς Ἐκκλησίας Στυλιανὲ ἀνεδείχθης μακάριε· ἀνατεθεὶς γὰρ Θεῷ ἐκ νεότητος κατοικητήριον ὤφθης τοῦ Πνεύματος. Πάτερ ὅσιε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.