Ο όσιος Αλύπιος

Γεννήθηκε στην Αδριανούπολη της Παφλαγονίας επί αυτοκρατορίας Ηρακλείου (6ος αι μ.Χ.). Οι γονείς του έδωσαν στον Αλύπιο χριστιανική ανατροφή, που στο πρόσωπό του επέφερε καρπούς εκατονταπλάσιους. Είχε μεγάλη περιουσία, την οποία δαπάνησε στους φτωχούς και πάσχοντες της περιοχής του, διότι ευχαρίστησή του ήταν να εκπληρώνει τον νόμο του Θεού που προτρέπει τους χριστιανούς να είναι «συμπαθείς, φιλάδελφοι, εύσπλαγχνοι, φιλόφρονες». Δηλαδή να συμπαθούν και να συμμετέχουν στις λύπες των αδελφών τους, να αγαπούν σαν αδελφούς τούς συνανθρώπους τους, να έχουν πονετική και τρυφερή καρδιά και να είναι περιποιητικοί και ευγενείς. Από νεαρή ηλικία επιθυμούσε να αφιερωθεί στον ασκητικό βίο. Ο Αλύπιος, αφού έμεινε πάμφτωχος, αποσύρθηκε στην έρημο, όπου έκανε ασκητική ζωή. Η φήμη της αρετής του έφερε κοντά στον Αλύπιο και άλλες ψυχές που ζητούσαν ειρηνικό καταφύγιο. Στους ανθρώπους αυτούς υπήρξε φιλόστοργος πνευματικός πατέρας, τους καθοδηγούσε με τις συμβουλές του και τους στήριζε με το παράδειγμά του. Πέθανε ειρηνικά το 608 μ.Χ., αφού έζησε 100 χρόνια, από τα οποία τα εξήντα έξι τα πέρασε πάνω σε κίονα.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’

Ὑπομονῆς στῦλος γέγονας, ζηλώσας τοὺς Προπάτορας Ὅσιε, τὸν Ἰὼβ ἐν τοῖς πάθεσι, τὸν Ἰωσὴφ ἐν τοῖς πειρασμοῖς, καὶ τὴν τῶν Ἀσωμάτων πολιτείαν, ὑπάρχων ἐν σώματι. Ἀλύπιε Πατὴρ ἡμῶν Ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.