O όσιος Αβράμιος

Ο όσιος Αβράμιος καταγόταν από οικογένεια χριστιανική. Νυμφεύθηκε σε νεαρή ηλικία παρά τη θέλησή του, αλλά γρήγορα εγκατέλειψε την οικία του για να αφιερωθεί στον ασκητικό βίο. Άφησε στους φτωχούς τη μεγάλη περιουσία που κληρονόμησε και αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη διακονία του Θεού και του πλησίον. Ζούσε σε ερημικό τόπο, όπου προσευχόταν και μελετούσε τα ιερά γράμματα. Ενώ ζούσε σε ένα κελλί ασκούμενος στην εγκράτεια, απεβίωσε ο αδελφός του, ο οποίος είχε μία κόρη, τη Μαρία, την οποία ο Όσιος πήρε κοντά του. Μετά από πενήντα χρόνια έγινε επίσκοπος της Ταινίας (Ελλήσποντος). Όταν η ανιψιά του παραστράτησε και εγκατέλειψε το ησυχαστήριο, παρουσιάστηκε ως στρατιώτης, την έφερε σε μετάνοια και συνέχισε την ασκητική ζωή. Η Μαρία αξιώθηκε αργότερα να κάνει και θαύματα. Ο Αβράμιος πέθανε υπέργηρος υπηρετώντας πιστά μέχρι τέλους τον Θεό. Λίγο αργότερα παρέδωσε το πνεύμα της και η ανιψιά του.

Ἀπολυτίκιον

Ἐν σοὶ Πάτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ’ εἰκόνα, λαβὼν γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττων ἐδίδασκες, ὑπερορᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γὰρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου, διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Ἀβράμιε τὸ πνεῦμά σου.

Ζωῆς φθειρομένης λιπὼν τὰς ἀπολαύσεις, ἐν τῇ τῶν μελλόντων ἐλπίδι, Ἀβράμιε θεοφόρε, ὁσίως ἐβιώσας ἐν γῇ, καὶ χρῖσμα ὑπεδέξω ἱερόν· διὰ τοῦτο ὡς τοῦ Λόγου μυσταγωγός, κατηύγασας τοὺς βοῶντας· δόξα τῷ δεδοκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.