Ο όσιος Ευστράτιος

Γεννήθηκε στο χωριό «Βιτζινιανή» από γονείς ευσεβείς και εύπορους, τον Γεώργιο και τη Μεγέθη, από τους οποίους δέχτηκε χριστιανική αγωγή και μόρφωση. Σε ηλικία 20 χρονών ο Ευστράτιος έφυγε από την πατρίδα του και πήγε στο όρος Όλυμπος της Βιθυνίας, στη Μονή Αυγάρων, όπου εκεί ήταν μοναχοί οι θείοι του – δηλαδή τα αδέρφια της μητέρας του, Γρηγόριος και Βασίλειος. Αφού παιδαγωγήθηκε από αυτούς στα ασκητικά πράγματα, εκάρη μοναχός και αναδείχτηκε με την αυστηρή ζωή του ένας από τους οσιότερους άνδρες της εποχής του. Τόσο μάλιστα, που στη συνέχεια οι μοναχοί τού εμπιστεύτηκαν και τη διοίκηση της Μονής αναδεικνύοντάς τον ηγούμενο. Όταν, όμως, έγινε αυτοκράτορας ο εικονομάχος Λέων ο Ίσαυρος, ο Ευστράτιος με προτροπή του Ιωαννικίου του Μεγάλου απομακρύνθηκε από τη Μονή του και γύρισε στην πατρίδα του. Επανήλθε με την αναστήλωση των αγίων εικόνων και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του με άσκηση, προσευχή και μελέτη. Πέθανε ειρηνικά, αφού επιτέλεσε πολλά θαύματα, σε ηλικία 95 ετών. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια των τελευταίων του ωρών: «Αδελφοί και πατέρες, ο καιρός της ζωής μου έλαβε τέλος. Παιδιά μου αγαπητά, φυλάξτε την παρακαταθήκην του αγίου σχήματος που παραλάβατε και να ξέρετε ότι τα μεν παρόντα πράγματα είναι πρόσκαιρα και μάταια, τα δε μέλλοντα είναι αιώνια και παντοτινά.».